χτες ειχα πολυ ατυχια.
το πρωι ξεχασα ενα χαρτι που ηθελα για να βγαλω νεα πινακιδα στο nsr γιατι εχει χαθει η παλια
μου εσβησε για πρωτη φορα το 80αρι στον δρομο και με αφισε για 2 λεπτα,μετα ξαναπηρε



το απογευμα ξεκιναω για να παω παραλια. περιπου 10χιλιομετρα αγριου χωματοδρομου.
απο ασφαλτο ηταν 15+

στην αρχη τις διαδρομης νιωθω ενα πονο τυπου πηδαω απο την μηχανη και δεν με νοιαζει τιποτα :-p

βλεπω στο μπουτι μου εναν κιτρινο-μαυρο μεγαλο μπαμπουρα, αυτα τα μεγαλα καταλαβατε.

με τσιμπισε καλα και ο πονος πολυ μεγαλος.  ηθελα να κατεβω αμεσος απο το μηχανακι αλλα δεν ελεγε να γυριζω πισω. 

για να ξεχασω τον πονο ανοιγω τερμα το γκαζι και δωστου.

του σκοτωμου παντου. πρωτη φορα πηγαινα τοσο γρηγορα σε χωμα.

το ξυλομενο πισω φρενο εκανε τα πραγματα τρομακτικα.

ετρεχα και μπορουσα να φρεναρω μονο με το εμπρος λαστοιχο και με τελειομενο φθαρμενο μπροστινο motard λαστοιχο σε σκονισμενο ξερο χωματορδομο με νεροφαγιες χαλικια και οτι αλλο θες.

μια φορα τα ειδα ολα και κοντεψα να πεσω σε ενα δεντρο.
οι παραλληλες στον δρομο λακουβες-νεροφαγιες ειναι οτι ποιο επικυνδηνο καθος μπαινοντας μεσα το motard λαστοιχο ακολουθει την πορεια τις παραλληλης λακουβας και δυσκολα βγαινεις γιατι το λαστοιχο γληστραει οταν ακουμπας τα τοιχωματα προσπαθοντας να βγεις.


περνουσα απο λακουβαρες τερμα,ανοιφορες και το μηχανακι να ζοριζεται.
αλλα αν εισαι μεσα στην ροπη παντα τραβαει.

απο πισω χαμος παντου σκονη,ενιωθα την ελαστικοτητα του πλαισιου, τα χερια με το ζορι κρατουσαν το τιμονι και μετα απο καθε στροφη τραβιγμα. 

καπου εκει ξεκολαει και χανετε ο σωλινας που ενονει την μπουκα με το τελικο.

και εμεινε  το τελικο  μονο να κρεμεται.   ο πονος βεβαια ειχε εξαφανιστει :-p με ξαναποιασε στην παραλια οταν ηρεμισα.  τωρα ακομα ποναει λιγο. 

ετσι η gianelli ξαναμπηκε στο ραφι και ηρθε ακομα μια πατεντα.

μαμα εξατμιση με 10 λεπτα.     δεν κανει θοριβο πλεον αλλα δεν παει κιολας