Η αγαπημένη μου μηχανή είναι αυτή.

Αγοραστικε με 28.000 υποθετικά χιλιόμετρα στο κοντερ(πολύ εύκολα βγάζεις την ντιζα κοντέρ και δεν γράφει) και ήταν συμφώνα με τον ιδιοκτήτη ανακατασκευασμένο το μοτέρ (σκατα πριν 10 χρόνια θα το ανακατασκεύασε) έλειπαν και βίδες από την μηχανή κτλ.

Σε ερώτηση μου μάλιστα όταν έπιασα το ντεπόζιτο και είδα ότι κουνιέται δεξιά αριστερά αρκετά μου είπε ότι έτσι είναι αυτά σχεδιασμένα να κουνιούνται.  αργότερα βρήκα ότι έλειπε η κεντρική βίδα που στηρίζει το ντεπόζιτο :-p

 

Η μηχανή ήταν βρόμικη και είχε σημάδια φθοράς , σκουριά , μάλλον την άφηνε στην βροχή  :/

Κατά τα άλλα έπαιρνε κανονικά εύκολα και δούλευε καλά.

Άντεξε έτσι περίπου μισό χρόνο αν θυμάμαι καλά και αρκετά σκισίματα.

Όταν ένα καλοκαιρινό βράδυ μετά από μπουκώματα και ατροφίες μου έσπασε μια φούστα πιστονιού στο ρελαντί.  Οι λόγοι που το έπαθε αυτό πολλοί

Παντoς αργότερα είδα οτι είχε και ο στρόφαλος πρόβλημα.

 

Αφού έβγαλα πολλά κομματάκια πιστονιού από το μοτέρ και την εξάτμιση κάθισα και το σκέφτηκα…

Τι να κάνω? Να το πουλήσω για ανταλλακτικά?  Φυσικά και όχι.

 

Ναι η πρώτη σκέψη για ανακατασκευή μιας δίχρονης μηχανής είχε  μόλις έρθει στο μυαλό μου.

Ο στοίχος του τραγουδιού στο τέλος :

http://www.youtube.com/watch?v=5ghkKqpde1I

( Και τα παρτάλια οι σκέψεις μας, πειρατική σημαία.Όλα στραβά γινήκανε και όλα είν' ωραία)

 Ταιριάζει απόλυτα ;)

 

Ήξερα ότι θα ήταν δύσκολο , δεν είχα γνώσεις ,ούτε εργαλεία  αλλά είχα αποφασίσει να το κάνω.

Να φτιάξω κάτι δικό μου που κάθε του βίδα θα έχει περάσει από τα χέρια μου

Και που το κάθε πιστόνι του θα έχει στρωθεί με τον δικό μου τροπο

http://www.youtube.com/watch?v=HLKavkDO0iM

ετσι videaki λιγες μερες μετα την αγορα του